Old Fashion

Her kıta benzin ve ucuz bir vitrinden gelen parfümler gibi kokuyor; hayatta kalma ve gösterişli ışıltının bir karışımı. Ses, sanki tüm "eski moda" vitrinlerinden geçmiş ve kaldırımda yeni motoruyla ama aynı acıyla kalmış gibi geliyor. Etrafındaki her şey değişmiş gibi görünse de, içinde saygının sözlerle değil, yara izleriyle ve etiketsiz spor ayakkabılarla ölçüldüğü aynı beton avlular var. Gösterişli bravado'nun ötesinde, sanki her satır annemin çalışma yıllarının faturasını ödüyormuş gibi bir yorgunluk beliriyor. Kaybedilmiş aşk, "iyileşme" çabası, apartman girişindeki sigara kokusu... Tüm bunlar, talimatsız bir büyüme güncesi gibi geliyor. Müzik, sessizliğe karşı koruyormuş gibi gürlüyor ve ritmin altında basit bir itiraf gizleniyor: "Hiçbir şeyden" çıkmak, nereden geldiğini unutmak anlamına gelmez.