WROØM WROØM

Ay, beton bir kefen üzerinde bir fener gibi asılı duruyor ve sanki buradaki hava bile hızdan yorgunluk kokuyor. Şehir uyumuyor, deri altında bir motor gibi kükrüyor, titriyor. Her "vrum" sesi şakaklarımda yankılanırken, düşüncelerim spor ayakkabılarımın altındaki asfalttan daha derine iniyor. Farların parıltısı ve dillerden ve gece argolarından karışmış sözlerin arasında, riske değer veren ve duraklara inanmayan, özel bir sessizlik türü doğar. Kurtlar huzur aramaz, neon ışıklarının parladığı ve benzin kokan sokaklarda sürüklenirler.