AI Marley

Sanki bölgenin ağır havası tek bir noktada yoğunlaşmış ve dışarıya patlamış gibi - yüksek sesle, meydan okurcasına, ama içten içe garip bir hüzünle. Sözlerinde öfke ve tetikte yaşama alışkanlığı, ritimde ise asfaltta metalik bir tekerlek gıcırtısı var. Dışarıda cesaret, içeride ise zaferin bile yalnızlığı ortadan kaldırmadığı o sessiz yorgunluk. Sonuçta keskin bir kokteyl ortaya çıkıyor: para, silah, sadakat yemini ve aniden uyumadan önce FaceTime hakkında yazılan satırlar. İroni, gerçek kırılganlığın her zaman makineli tüfeklerden daha yüksek sesle duyulmasıdır.