Infohazard

Uyku ve ekran o kadar iç içe geçmiştir ki, gerçekliğin nerede bittiği ve anının nerede başladığı artık anlaşılmaz hale gelmiştir. Çocukluk korkusunun ani patlaması - çok erken ve çok keskin bir şekilde gözüken yüzsüz bir figür. O zamanlar bu bir tesadüftü, şimdi ise bir gizem: neden yıllar sonra bu görüntü geri dönüyor ve yine dikkat çekiyor?

Müzik, kabus ile anı arasında bir sınırda tutar, sanki eski bir kaseti çeviriyormuşsunuz gibi, orada olmaması gereken bir kareyi tesadüfen kaydetmişsiniz gibi. Biraz ürkütücü, biraz çekici - ve gözlerinizi ayırmanız tamamen imkansız.