Teary Eyed

Motorun sesi vicdanın sesinden daha yüksek, banknotlar yağmur gibi kaputa düşüyor. Sokaklar bir arcade gibi: düğmeye basınca sahne değişiyor, internet kahramanları duman gibi yok oluyor. Güvenmek lüks, aile tek filtre; gerisi neon ışıkta arka planda yanıp sönüyor. Bas kaburgaları kesiyor, heceler mekanik gibi tıklıyor ve her şey parlaklığa çekiyor - zincirler, hız, zafer dolu yüksek skor. Benzin ve “soğan” gazının kokusu, duygusallık olmadan gözleri yaşartıyor - yolun saf kimyası. Romantizmden bahsetmiyorum: maksimum viteste hayatta kalmaktan bahsediyorum, beğenilerin değeri olmadığı, kasa ve gazın her şeyi senin için açıkladığı bir hayatta kalma mücadelesinden.