Tennessee

Alay ve küstahlıkla sarılmış canlı tutkular. Burada mezar taşlarının başında ağlanmaz ve meleklerin halesi yapılmaz - burada şampanya fışkırır ve mermer üzerinde yapay elmaslar parlar. Her satır, gece yarısından sonra bir barda anlatılan bir hikaye gibidir: gürültülü, biraz çılgın, ama doğru bir özgürlük tadı bırakır. Ölüm bir son değil, partinin devamı olarak görülüyor, burada İsa bile başını sallıyor ve Dolly Parton onaylayarak başını sallıyor. Sonuçta geriye keder değil, kahkaha ve şu düşünce kalıyor: evet, karmakarışık, ama ardında muhteşem bir hikaye bıraktı.