Partycrasher

Parti gürültülü gibi görünüyor, ama asıl kıvılcım hoparlörlerde değil, odanın diğer ucundaki bakışlarda. Kelimeler havada asılı kalırken, tüm iletişim “seni görüyorum, ama yaklaşmayacağım” şeklinde özetleniyor. Duvarın yanında durup, sadece ortamı hissediyormuş gibi davranırken, kalbiniz maraton koşuyor.

Paradoksal: kalabalık eğlenmeye çağırıyor, ama asıl olay, asla yaklaşamayacağın bu sessiz göz dansında. Sanki burada herkesin kendi rolü var ve birisi disko toplarının ışığında ulaşılamaz bir hayalet imajını almış.