Too Much

Artık oyun oynamak istemediğini itiraf etmek biraz cesurca. Sürekli “sonra yapalım” ve “ya yapmasak” gibi sözler, her şey açıkken can sıkıcı bir gürültüye dönüşüyor: içinden çekiyor, kıpır kıpır ediyor, gıdıklıyor. Biraz kaos, biraz fazla büyük elmaslar ve günlerce uzanma fırsatı bulamadığın yataklar hakkında hayaller... Ama sonuçta her şey tek bir basit arzuya dayanıyor: işleri karmaşıklaştırmamak. “Fazla değil” diye yüksek sesle söylemek. Ve kaçmadan, lafı dolandırmadan bu şekilde kalmak.