Los cuervos se lo pasan bien

Dibe inip orada bir kanat bulmak, kaderin nazik bir saçmalığıdır: birinin elini bırakmak, kendine başka bir hayat uydurmak ve uçmak, çünkü aksi takdirde birinin kopyası olmak zorunda kalırsın. Hem kayıp hem de kutsanmış bir göçmen kuş; hayal kırıklığı ve yol arasındaki bu garip dengede, neredeyse evcil bir alışkanlık ortaya çıkıyor - soğuk bir trende battaniye gibi, acı ve umudun karışımını yanında taşımak.

Gece sahnesi, şeytanlarla dansa dönüşür, burada “hayır, hayır, hayır” bir protesto değil, zamanından önce uyanmamaya yardımcı olan bir mantradır. Gülümseme küçük bir başarı gibidir: başınızın üzerinde hala bulutlar varken ve yanında sevinçle zıplayan kargalar varken ayakta durmak. Hüzün ve şansın karışımı - sanki hüzünlü, ama devam edebildiğiniz için daha mutlu.