Ödüm Kopuyor

Satır aralarında endişeli bir bekleyiş hissediliyor: kapının arkasındaki adımlar, “bu durumda” görülme korkusu, pencerenin arkasındaki yağmur, sanki sinirleri bozmak için özel olarak yağmur yağıyor. Atmosfer gürültülü ve keskin değil, daha çok yağmur sonrası nem gibi, her şeyi aşağı çeken bir yapışkanlık var.

Şarkı tamamen çelişkiler üzerine kurulu gibi görünüyor: saklanmak istiyor, ama aynı zamanda gelip fark edilmesini de istiyor. Müzik, itiraf ve sessizlik, utanç ve yanında olma arzusu arasında bir dengede tutuyor. Ve bu belirsizlik içinde garip bir dürüstlük ortaya çıkıyor: bazen en basit kelimeler bile pencerenin dışındaki gök gürültüsünden daha ağır geliyor.