S&S

Bu seste yağmur sonrası asfalt kokusu ve sigara dumanı ile kulüp gecesinin ağır parfümleri karışıyor. Sahneler, eski bir gangster filminden kareler gibi akıp gidiyor: biri arabadan sanki arkasında bütün bir çete varmış gibi çıkıyor, biri son “şans paketini” kimin alacağı konusunda tartışıyor, fenerler ise bas gitarın ritmine uyum sağlar gibi yanıp sönüyor.

Burada tesadüflere yer yok: her adım önceden belirlenmiş gibi, her seçim dilin ucunda bir risk gibi. Bu ritimde her şey müziğin ötesinde: Bronx bir metafora dönüşüyor, hayat ise bir film şeridine, kareler sonsuza dek dönüyor, biri hikayeden çıksa bile.

İroni, başarı ne kadar parlaksa, onun ardındaki gölge o kadar karanlık olmasında yatıyor. Ama tam da bu kontrastta, spot ışıklarının parlaklığı ile sokağın soğukluğu arasındaki garip dengede, parçanın gücü doğuyor.