Lewis Hamilton

Kulaklıklarla gece caddesi: spor ayakkabılar asfaltta kayıyor, havada çikolata ve benzin kokusu var - bu karışım, özür dilemeyen bir manifesto gibi geliyor. Burada övünme ve pragmatizm yan yana gider: komodindeki hesaplar “mi-time - zayıflar için değil” formülüyle yan yana durur ve “vergi ödeme” ile ilgili ifadeler neredeyse günün çalışma planı gibi gelir.

Vokal, bir koç gibi davranıyor: soğuk, hesaplı, ama bir parça ironi ile - bir kahraman değil, hem gol atmayı hem de Hamilton'a gitmeyi bilen bir oyuncu. Bu şarkıda duygusallığa gerek yok - sadece ritim, somutluk ve inatçı bir ilerleme estetiği var: kaos içinde düzen, para için saygı ve tesadüfi bir zaferden gelen biraz şıklık.