SE ME CHISPOTEÓ

Anahtarın uzun zaman önce bozulduğu bir gece: ışıklar yanıp sönüyor, hoparlörler patlıyor ve dans pisti kendi kurallarına göre yaşıyor. Burada kimse yarını düşünmüyor - sadece perreo, sıcaklık ve tek bir vücut gibi hareket eden bedenler var, baslar ise göğüs kafesinin altında gümbür gümbür çalıyor.

Sözler hızlı, ironik ve ateşli bir şekilde dökülüyor, sanki ayıkken anlaması zor, ama sabahın altısında dumanlı bir odada hissetmesi kolay bir şaka gibi. Her şey karışıyor: soyadlar, panchiler, pijamalı muzlar ve “bir tur daha” vaatleri - ve bu çılgın karışıklıkta tek bir şey önemli: ışıklar çoktan sönmüş olsa bile kalbi durdurmayan müzik.