Distancia

Bazen hayat sanki bilerek ayaklarımızın altına kum serpiştiriyor gibi gelir - çok hızlı koşmamamız, başıboş bir yere uçmamamız için. Ama sonra sabah gelir, güneş cildimize dokunur ve aniden anlarsınız: nefes alabilirsiniz. Tüm bu labirentler, şüpheler ve doğru dönüşü seçme çabaları - sadece başlangıç öncesi ısınma hareketleridir.

Başımızın üzerindeki yıldızlar fenerler gibidir: tam olarak nereye gitmemiz gerektiğini göstermezler, ama bir yol olduğunu hissettirirler. Ve önümüzde henüz hiçbir şey net olmasa da, içimizde sakin bir güven parıldamaktadır - ya uzaktaki ışıktan, ya da herhangi bir ateşten daha iyi ısıtan birinin varlığından.

Sonuçta, mutluluk bazen tam da böyle görünür: başınız biraz döner, kum ayaklarınızın altında çıtırdar ve uzakta bir yerde yıldızınız parlar - sırf orada olduğu için.