Это была она

Bazen aşk, doğal afetlere benzer - güzel, yıkıcı ve sonsuzdur. Aşkın ardından içimizde ne duvarlar ne de korkular kalır, sadece sıcak bir yankı ve onun sesi hala yankılanan garip bir boşluk kalır. Bu, “birlikte” değil, “sonsuza kadar” ile ilgili olan.

O ateş, dalga ve biraz da savaş. Onunla sakin bir hayat yaşanmaz, onunla güzel bir şekilde hayatta kalınır. Ve yüz bin yıl sonra, her şey unutulduğunda bile, derinlerde bir yerde bir anı kalır: nasıl yanımda nefes aldığını, nasıl yandığını ve bu acıdan nasıl bir hayat doğduğunu.