Replay

Ter kokusu, hoparlör kolonları ve her şeyin sonsuz gibi göründüğü o yaz kokusu. Dans pisti, sanki eski bir otobüsün tümseklerde titremesi gibi titriyor ve bas, uzun bir tatilden dönen eski bir tanıdığın küstahlığıyla doğrudan göğsüne vuruyor. Burada felsefeye yer yok: burada 2003'ten bir remix, kısa üstler, ıslak viskiler ve “hacíamos falta nosotros” cümlesi - sanki onlar olmadan dünya gerçekten duraklama halindeymiş gibi söyleniyor.

Her şey yavaş çekimde gerçekleşiyor - ter, ışık, duvardaki birinin elleri, ucuz rom kokusu ve gecenin asla bitmeyeceğine dair güven. Bu romantizmle ilgili değil, kafanın vücudun hareket etmesine engel olmadığı o hayvani enerjiyle ilgili. Ses cüretkar, yapışkan, gürültülü - sanki hava bile eşlik ediyor. Ve evet, sonunda tekrar sebepsiz yere perrear yapabilirsiniz, çünkü ritim eve döndü.