Serrure #5

Sokakta sıcaklık ve özgüven kokusu var. Bitişler, sanki biri sessizlikle tartışıyormuş gibi vuruyor - yüksek sesle, keskin bir şekilde, taban altında taze buzun çıtırtısıyla. Burada mesele gösteriş değil, sezgiyle hayatta kalmak: diploma yerine refleksler, madalya yerine sokak var, ve sokak kimi övecek, kimi unutacak, kendisi karar verecek. Etrafta her şey hızlı hareket ediyor, ama içerde soğuk bir hesaplaşma ve alkış beklememe alışkanlığı var.

Cümleler, davul vuruşları gibi düşüyor - kısa, net, sesinde boğukluk ve ek olarak bir sırıtışla. Bu seste, kadere inanmayan, ama başarıya giden yolu ezbere bilen bir kazananın yorgunluğu var. Bayraksız, üniformasız, sıradan gri bir kapüşonlu sweatshirt içinde - sadece durmamayı bilen bir ritim.