Nigdy więcej

Polonya draması gibi, tutku, suçluluk ve hafif delilik sosuyla sıcak. İlk başta her şey normal: aşk, tango, güzel gözler. Sonra birdenbire her şey değişiyor! Kalp çatlıyor, baş dönüyor ve göğüste aşkın zehir haline geldiği, ama yine de ondan kurtulmanın imkansız olduğu o duygu yayılıyor.

O ateş gibidir: kemiklerine kadar yakana kadar çeker. O ise kendi içinde boğulmaya çalışan bir taş gibidir, ama yine de acı verir. Burada gurur, acı ve o çaresiz “seni tanımak istemiyorum” vardır, arkasında ise sessizce “yine de seviyorum” gizlenir.

Müzik tam güneş sinirine vuruyor - ağır, gergin, veda tadı var. Ve bu küllerin içinde bir yerlerde yeni bir hayat yanıyor, ama parmaklar hala geçmişin kokusunu taşıyor.