Braciszku

Bazen kardeşlik kurşunlardan değil, kırgınlıklardan kopar. Eskiden “yaşam ve ölüm” vardı, şimdi ise “fotoğrafı siliyorum” var. Eskiden aynı tabaktan yemek yerdik, şimdi ise herkes kendi acı çorbasını pişiriyor. Burada rap'ten bahsetmiyoruz, yorgunluktan, ihanetten ve ilk arayamamanın nedeni olan gururdan bahsediyoruz.

Kavga sonrası konuşma gibi geliyor, sözlerin artık iyileştirmediği, sadece teşhisi belirlediği bir konuşma. Satır aralarında soğukluk var, ama içinde pişmanlık da duyuluyor: çünkü aile, eğlenceli olanlar değil, zor olanlardır. Ve hırslar dostluktan daha üstün hale gelmiş olsa da, her ritimde “kardeş” kelimesinin sadece bir kelimeden daha fazlası olduğu günlerin hatırası hala yaşıyor.