BRUCE

Hava şurup gibi yoğunlaştığında ve düşünceler birdenbire tatile çıkmaya karar verdiğinde, işte bu başlar. Dünya, eski bir telefondaki fotoğraf gibi kenarlarından hafifçe bulanıklaşır, ama iç kısmı kristal berraklığındadır: acele etmek gerekmez, bir şeyleri kanıtlamak gerekmez, günün kahramanı olmak gerekmez. Nefes almak (eğer ciğerleriniz hala çalışıyorsa) ve “Bruce” kelimesinin üçüncü tekrarından sonra ne kadar komik geldiğine gülmek yeterlidir.

Bu durumda, kapının arkasındaki polisler bile düşman değil, şanssız sitcom karakterleri. Mutfak bir simyacı laboratuvarına, arkadaşlar mermer heykellere, gerçeklik ise öksürük ve ritimden oluşan bir soundtrack'e sahip bir çizgi filme dönüşür. Tüm ciddi konuşmalar yarına, belki de öbür güne ertelenir. Bugün sadece yavaş, dumanlı ve memnun olmak yeterlidir.