Moonshine

Başını döndüren aşk, romantizmden değil, gücünden gelir. Göğsünde yanan, dudaklarında iz bırakan ve “yeter” diye yemin etsen bile geri dönmeni sağlayan aşk. O, kaçak içki gibidir - yakar, zihni bulanıklaştırır, ama yine de çekicidir, çünkü onsuz her şey tatsızdır, sanki dünya suyla seyreltilmiş gibidir.

Burada doğru sözler yok, mutlu sonlar yok - sadece gece, çam kokusu ve “kötü” ile “iyi”nin yerleri karıştığı o garip çekim var. Gündüz reddedilen, gece ise tekrar kadeh kaldırılan aşk - onun için, ikisi için, bırakmadığı için.