Modafinil

Dünya hafifçe titriyor gibi - sanki biri aynı anda "dur" ve "oynat" düğmelerine basmış gibi. Her şey hareket ediyor, ama çok küçük bir gecikmeyle, tıpkı çok uzun süre uyumamış ve sabahla akşamı ayırt etmeyi bırakmış bir insanın kafasındaki gibi. Nabız düzenli, düşünceler uçuşuyor, kahve fayda etmiyor ama içimde bir yerde şu inanç kalıyor: Her şey kontrol altında. Neredeyse. "Bir saniye daha" ile "hemen hazırlanıyorum" arasında bir yerde, odak kaybolurken inatçılığın bırakmadığı o garip duygu doğar. Sözcükler birbirine karışıyor, gerçeklik çatırdıyor ve bilinç, bozuk bir metronom gibi, kendi ritmini tutuyor: dur, başla, devam et. Ve bu döngüsellikte canlı, gerçek bir şey var. Biraz yorgun, biraz da düşünce fazlalığından sarhoş ama kendine özgü bir güzelliği var.