Ya No Duele

Ağrı nihayet pes edip evrenin merkezi olmaktan çıktığında, yerinde bir sessizlik yükselir - sanki dünya ilk kez nefes almış gibi huzurlu. Yaralar kalır, ama artık madalya gibi: Sizi güzelleştirmezler, ama hayatta kaldığınızı hatırlatırlar. Ve geçmişin acıtmadığı, nefes almanın kolaylaştığı bugünün arasında bir yerde, gösterişli değil, sessiz, kendinden emin, yaşanmış bir güç hissi beliriyor. İnsanı sarsılmaz yapan ama katılaştırmayan o şey. Çünkü eğer kalp hala atıyorsa, bu zaten bir zaferdir.