Just Pretend

Her şey çoktan bitmiş gibi ama kalp anıların alt katlarında nöbet tutmaya devam ediyor. Sessizliğin su altında olduğu gibi sağır olduğu ve düşüncelerin eski yaraları tembelce saydığı yerlerde. Her akor, uzun bir tartışmadan sonra bir nefes gibiydi: Kimse kazanmamıştı, sadece kimin haklı olduğunu açıklamaktan yorulmuşlardı. Dünya çoktan ilerledi, ama bazıları umuttan değil, kapıyı aralık tutma alışkanlığından dolayı beklemeye devam etti. Buradaki özlem gürültülü değil, sessiz, ölçülü, neredeyse ev gibi. Geri dönmeyecek birinin kokusunu taşıyan bir battaniye gibi. Yine de bu ses acıyla ilgili değil, bırakma zamanı gelmişken bile o tuhaf inatla sevmekle ilgiliydi.