I Wish I Didn’t Waste Your Time

Geçmişle bir konuşma, her kelimenin boş bir odada yankılandığı bir konuşma. Nakaratında aynı itiraf tekrarlanıyor: “I wish I didn't waste your time” (Keşke zamanını boşa harcamamış olsaydım), tıpkı kalbi parçalayan, ama yine de dinlemeye devam etmek istediğin bir plak gibi. Müzikte bir sıcaklık hissediliyor - yaz sıcağı ya da tutkulu bir sıcaklık değil, kavga sonrası kalan sıcaklık: nefes alamayacak kadar kuru hava.

Bu öfke değil, yorgun bir kabullenme: sınır çoktan aşıldı, suçlu aramak anlamsız. Geriye sadece hataları kabul etmek ve “heat” havada dağılana kadar kendi suçluluğunun ritmine dans etmek kalıyor.