RIP

Kendi fırtınasını aşmaya çalışmak gibi geliyor. Burada kırılganlık ve güç o kadar iç içe geçmiş ki, hangisinin daha önemli olduğunu anlamak zor: acı mı, umut mu? Her satır, suda nefes almak gibi: keskin, çaresiz, ama yine de yaşamak için istekli.

Müzik, yorgunluk ve adrenalin nedeniyle düzensiz atan kalbin ritmine benzer ritimlerle sallanıyor. Bu, insan olmanın zor olduğu, ama bunda da parlak bir yan olduğu itirafıdır - pes etmek, ama yıkılmamak, ağırlığı kırmak ve kaosun içinde bile, sendeleyerek de olsa ayakta durabileceğini hissetmek.