Cartier

Sanki şafak vakti hazırlıksız yakalanmış gibi - masa şişelerle dolu, telefonda okunmamış mesajlar var, ama kafamda hala aynı kız var, tek kelime etmeden gitmiş. Sözler kaba geliyor, yer yer doğruluğuyla neredeyse komik, ama bunun arkasında öfke değil, kolayca silinemeyecek bir kırgınlık duyuluyor.

Nakaratında - pudra, Barbie ve tekila ile dolu Meksika gecelerinin ebedi dramı, sabahın unutmaya vakit bulamadan geldiği. Bu kahramanlık hakkında değil, veda öpücüğü bile bırakmayan birini kalbinde tutmaya devam etmenin ne kadar aptalca ve gerçekten acı verici olduğu hakkında. Müzik, akşamdan kalma kokusu, mutfak lambasının ışığı ve uzun süre aklından çıkmayacak bir şeyin kokusunu taşıyor.