Opalite

Bazen hayat, düzeltilmemiş bir taslak gibi davranır - silinmiş isimler, kahve lekeleri ve öfkeyle yazılmış birkaç şiirle. İlk başta her şeyin yeniden çöktüğü, aşkın dönüşü olmayan bir bilet olduğu düşünülür. Ama sonra birdenbire anlaşılır: gökyüzü artık siyah değildir, sadece opaldan yapılmıştır - içinden yumuşak bir şekilde parlar. Hatalar deneyime, yalnızlık nefes almaya dönüşür ve geçmiş artık çöp olmaktan çıkar. Her şey hala uzakta gürültü yapmaktadır, ama artık gök gürültüsü dans edilebilecek bir davul gibi ses çıkarır.