NANANI NANANA

İçeride her şey gizli bir dosya gibidir: imzalar, mühürler ve “sadece hizmet amaçlı kullanım” ibaresi ile damgalanmış duygular. Dışarıdan her şey kontrol altında gibi görünürken, içeride ise sürekli bir iç çatışma yaşanır. Her gün, kalp ve akıl arasında, hiçbirinin barış imzalamak istemediği bir müzakereyi andırıyor.

Buradaki aşk, mimiklerle ve havai fişeklerle değil, şartlar, küçük harflerle yazılmış maddeler ve sonsuz “ilk ihanete kadar” ile dolu bir sözleşmeyle ifade ediliyor. Ama garip bir şekilde, bu katılıkta bir hassasiyet var. Yarı imalarda, söylenmemiş sözlerde ve dikkatli dokunuşlarda dürüstlük hissedilir. Bağırarak değil, fısıldayarak: “Evet, ben de korkuyorum, ama kalıyorum.”