Raite Pa' Con Diosito

Sokağın kokusu, ampuller ve kristal kahkahalar - burada güven, gıcırdayan ayakkabılar ve sözlerden önce gelen bir gülümseme giyiyor. Basit bir hikaye, ama şakacı bir küstahlıkla sunuluyor: bakış, bir tutam cüretkarlık ve “gökyüzüne kadar” götürme sözü - tüm bunlar, tekrar eden bir gece anekdotu gibi geliyor, gülmekten kendini alamıyorsun, gülmenin iyilikten biraz daha kurnaz olduğunu bilsen bile.

Müzikte, bar tezgahında bugün kimin kahraman, kimin sadece gözlemci olduğuna karar veriliyormuş gibi, cesaret ve cilveli bir karışım var. Hafif bir endişe kahkahaların arkasına saklanıyor ve bu hiç de havayı bozmuyor: metne, her cümlesi sıradanlıktan küçük bir zafer olan bir çapkının günlüğü gibi bir karakter katıyor.