Mi Primer Día Sin Ti

Aşkın ardından gelen ilk gün, fırtınanın ardından gelen ilk gün gibidir: hava temizdir, ama içerde her şey ıslaktır. Yaşıyor gibisiniz, nefes alıyormuşsunuz gibi, ama her nefes pürüzlüdür. Dünya yerinde duruyor - rafta bardaklar, aynı sabah ışığı, kedi bile trajediyi fark etmedi - ama içimde bir şeyler değişti. Sanki bir parça çıkarılmış ve mekanizma şimdi çalışıyor, ama garip bir ses çıkarıyor.

Hem komik hem de üzücü: oturup kimin suçlu olduğunu düşünüyorsun - sen mi, o mu, kader mi, geriye giden Merkür mü? Ve sonra aniden, önemli olanın nerede değil, kiminle olduğunun farkına varıyorsun. İnsan olmadan, en sevdiğin yer bile sahte geliyor. Ve geriye sadece zamanın işini yapmasına izin vermek kalıyor - bırakın onarsın, yapıştırsın, üzüntüden yeni bir şey diksin. Şimdilik sadece ilk gün geçiyor. Onsuz.