CAOS

Soğuk ama aynı zamanda sıcak: ritim asfaltta yağmur gibi şıngırdayıp duruyor ve birden bulutların arasından güneş parlıyor. Metinde, büyümenin dürüst formülü var: soğuk → acı → büyüme. Saniye sayacının baskısı, bir adım geri - ve son anda isabetli bir atış. Etraf alevlerle çevrili, ama dans pisti en soğuk geceyi bile şenlik ateşine dönüştürüyor.

Buradaki ironi yumuşak, neredeyse şefkatli: “sorunlar unutulmadan geri at”. Tatlı, dikkat dağıtıcı bir felaketin tadı - yıkım ve yaratımın, tek bir dürtünün iki yüzü gibi yan yana dans ettiği yer. Solmaktansa acıtsın: renk, beyaz çizgiler ve mavi rüyalar arasında, dokunarak seçilir. Ve her nakarat sanki hatırlatır - yağmur geçecek ve ışık yine bulutları delip geçecek.