Felt Good About You

Bazen bir duygu ilk başta saf, neredeyse kutsal gibi gelir - yeni bir defterin ilk satırı gibi. Her şey düzgün, titiz, umut verici. Ama sonra - bir leke. Önce küçük, sonra tüm sayfaya yayılır. Ve sanki hala okunabilir gibi, ama anlamı artık farklıdır.

Burada tam da bu anlatılıyor: bir hevesin alışkanlığa, alışkanlığın hataya dönüşmesi ve sonra geriye sadece hafif bir gülümseme ve kendi naifliğinden kaynaklanan birkaç morluk kalması. Her şey neşeli geliyor, sanki insan fırtınayı atlatmış ve şimdi kahve ve alaycı bir tavırla fırtınanın sonuçlarını izliyor gibi.

Melodi sanki “hala seviyorum” ile “artık istemiyorum” arasındaki sınırda gidiyor. Bir parça pişmanlık, ama aynı zamanda sadece son “her şey”den sonra hissedilen o özel rahatlama duygusu da var.