TERAZ ALBO NIGDY

Nabız sanki kasıtlı olarak hızlanmış gibi: derinin altında çelik gibi bir kararlılık, dudaklarda alaycı bir gülümseme ve cebinde hayali bir Rolex. Anlatım, sanki bir sokak savaşçısının günlüğü gibi, her bir çizgi düşmelerin ve darbelerin izleri, her bir şaka zenginlik ve zincirler hakkında, bir kalkan gibi ve dua gibi geliyor. Vokal sessizliği kesiyor, sanki eski kırgınlıkları rüzgarda dağıtır gibi, ve bu gürültüde demir gibi bir inanç seziliyor: nefes alırken ayağa kalk ve başkalarının alkışlarını beklemeye çalışma.

Bu hırıltıda sıcak bir özeleştiri var: gangsterlerin “banka”ları ve büyük zaferleri hakkında yüksek sesle söylenen sözler, “dipten” geldiğini dürüstçe itiraf etmekle yan yana. Dövüşçülerin zincirlerinin parıltısı ve etrafındaki yırtıcı havlamalar sadece bir tehdit değil, aynı zamanda yorgun ama inatçı cesaretin saklandığı bir maskedir. Müzik ilham veriyor: artık lütuf beklemeyi bırakmanın zamanı geldi - dişlerini göstermenin zamanı geldi, ama aynada kendine gülümsemeyi unutma.