Peradaban

Sanki çeşitli eşyaların bulunduğu bir kutuda bulunan eski bir kaset gibi - biraz cızırdayarak, bir yerlerde kesiliyor, ama bu gürültüde garip bir çekicilik var. Her şey düzensiz geliyor, sanki biri gerçekliğin kablolarıyla oynuyormuş gibi: mikrofon bazen yankıda boğuluyor, bazen de birdenbire, nedense önemli gibi görünen, ama neredeyse hiç anlamı olmayan bir kelime çıkarıyor.

Parti sonrası odanın hissi var - loş ışık, biraz yapışkanlık, biri nefes nefese mırıldanıyor, boşluğa gülüyor. Müzik, geri dönmek istemeyen ama yine de geri dönen bir anı gibi, 97 ve diğer yıllar hakkında bir şeyler fısıldıyor, o yıllarda hala dikkatsiz ve yine de gerçek olabilirdi.