Nothing Even Matters

Etrafınızda ofis kulelerinden futbol umutlarına kadar her şey yıkılırken, kalbiniz nedense sakinse, demek ki bir yerlerde o denge gerçekleşmiş demektir. Maniküre bile gerek olmayan, patronun üç kez arasa da umursamayacağın, bu sıcaklıkta telaş için yer kalmamış bir yer. Dünya batabilir ama içimde sessizce "hiçbir şey önemli değil" diye bir ses yankılanıyor. Apatiden değil, nihayet her şeyin yerli yerinde olmasından. Bu, kahvesiz bir sabah gibi ama yarı uykulu halde en sevdiğiniz sesle. Vücutların yine de uyum sağladığı, ritimsiz bir dans gibi. Hayat sadece ipek gibi yumuşak oldu, yarın tersine dönerse de dönsün. Yine de bu tatlı "önemli değil"de kalmaya değer bir şey var.