APARTMENT

Oda, silinmek istemeyen bir anı gibi yoğun ve tatlı bir dumanla doludur. Her şey yavaşça gerçekleşir - bakışlar, hareketler, nefesler - sanki biri eski bir filmin “tekrar” düğmesine basmış gibi. Yeni bir yüz, aynı tonlamalar, aynı yumuşak yalan söyleme alışkanlığı, sanki endişeden. Ve bu, başımı daha da döndürüyor.

Geçmiş, dramla değil, sessiz bir yankıyla geri dönüyor - kokularda, jestlerde, yarı tonlarda. Komik ve acı verici bir şekilde farkına varıyoruz: tarih kendini yeniden yazdı, sadece farklı isimlerle. Yine de, bu dumanlı dairede, zamanın tekrar uçup gittiği, birinin birinin üzerinde yatıp ilk kezmiş gibi davrandığı bu dairede, kalp atışlarının birkaçı için kalmaya değer anlar var.