Tú No Lo Ves

Dönüşlerde garip bir hüzün vardır - ne kadar uzağa gidersen, ikiniz için o kadar az yer kalır. Şehirler gözünün önünden geçer, konuşmalar sokak gürültüsünde kaybolur ve bir zamanlar evin olan yüz, hafızanda bir gölgeye dönüşür. Şarap acıdır, ay su birikintilerinde yansır ve her şey sanki şunu fısıldar: aradığın kişiyi kimse yerini dolduramaz. Şarkı, mesafeden yapılan bir itiraf gibi geliyor - yumuşak, inatçı ve biraz güçsüz. Çünkü aşk hala yaşıyor, sadece diğeri artık onu görmüyor.