Berghain

Fırtınadan sonraki sıcak hava, sanki elektrik avuçlarını birbirine sürüyormuş gibi kokuyor. Işığın ve etin, duaların ve öfkenin, şefkatin ve acının çarpışması. Sanki biri kurtuluş için yalvarıyor ama bunu alev diliyle yapıyor. Her şey, öpücükle ısırık arasında bir yerde söylenen bir mantra gibi geliyor. İçinde tat kanla karışır, aşk ise duygu değil, bir istila olur. Ve ne kadar çok direnmeye çalışırsan, o kadar derine nüfuz eder. Sanki bu bir şarkı değil de, korku, öfke ve acının kutsal olabileceğine dair inançla birbirine dolanmış iki kişinin bir töreni gibi.