Blue Jeans

Gecenin karanlığında, maskara bulaşmış kirpikler birbirine yapışmış, tozlu bir dansın içinde spor ayakkabılar birbirine karışmıştı. Normalde komplekslerin ve “mükemmel” olanlara duyulan kıskanç bakışların saklandığı yerde, birdenbire eski kot pantolonlar ve karışık saçlar, birinin gerçek güzelliği görmesi için yeterli oldu. Biraz utanarak, biraz beceriksizce, ama dürüstçe - sanki tüm dünya bir an için bir yarışma olmaktan çıkıp, basit kuralları olan bir yaz festivali haline gelmiş gibi: dans etmek, nefes almak, hissetmek.

Bu hikayede parlaklık ve pürüzsüz kareler yok, sadece gece yarısı sokaklarında titreyen ışıklar, karışık kahkahalar ve en azından bir kez duymak istediğiniz sözler var - yalan olsa bile, inanmak için. Ve pencerelerin dışında şafak sökmeye başladığında, garip bir his kalıyor: gelecek yine de yetişecek, ama şu anda bu önemli değil.