Opalite

Sanki uzun bir uykusuz gecenin ardından bir not defterine yazılmış gibi. Burada birçok hayalet var - geçmiş ilişkiler, boş vaatler, aşkın kanatlarını yakalamaya çalışırken, o telefonunu karıştırıyor. Ve çok fazla özeleştiri var: “çöpten yemek” ile karşılaştırmalar şikayet gibi değil, kendi alışkanlıklarından bıkmış olmanın dürüst bir itirafı gibi geliyor.

Ama bununla birlikte - ışık. Nakaratında gece siyah değil, oniks rengi, gökyüzü ise opal rengi oluyor. Bu şarkı, fırtınadan sonra aniden gök gürültüsünün kesilmesinden ve eski hikayelerin yıkıntıları arasında sakin, neredeyse şeffaf bir duygunun ortaya çıkmasından bahsediyor: artık güneşi beklemek gerekmiyor, onu kendin yaratabilirsin.