The Fate of Ophelia

Sanki gotik bir roman, kitap rafından kaçıp neon ışıklı bir kulübe girmiş gibi. Burada kuleler ve zincirler yalnızlığın metaforlarına dönüşüyor ve kurtuluş, beyaz atlı prens değil, elinde ateşle karanlığı yakmaya hazır bir figür. Bu, ölü bir kalbin, birisi onu çok uzun süre battığı derinliklerden çıkarmaya karar verdiğinde aniden atmaya başlamasının hikayesidir.

Ritimde hem dramatizm hem de meydan okuma hissedilir: biraz karanlık bir masal, biraz uykusuz bir gecenin müziği, Ophelia'nın artık trajik bir kahraman değil, buz gibi sessizlikten parlak, tehlikeli ve canlı bir dünyaya geçişin sembolü olduğu bir gece.