На седьмое небо

Yağmur ve elektrik kokuyor. Her şey pırıl pırıl yıkanmış gibi, vitrinlerde yabancı yüzlü insanlar yansıyor - sanki mutluluğu prova eder gibi, çok gayretle gülümsüyorlar. Ve bu karnavalın ortasında, kimsenin yüksek sesle sormaya cesaret edemediği bir soru duyuluyor sanki: Bütün bunlar ne için? Kendimiz olmayı öğrenemediğimiz halde neden yaşıyoruz?

Melodide, hiçbir yere doğru adım attığınızda, ama birdenbire ayaklarınızın altında gökyüzü olduğunu fark ettiğinizde hissettiğiniz hafif bir uçuş hissi var. Cevap muhtemelen orada, yedinci katta saklıdır. Ama şimdilik, sadece daha uzun süre kalmak istediğiniz güzel bir hüzün var.