Sick of Myself

Özel bir yorgunluk türü vardır - kahve, hafta sonu tatili ve hatta yeni spor ayakkabılarla bile geçmeyen türden. Her şey yolunda gibi görünürken, içten içe cam parçaları gibi çıtır çıtır sesler çıkar. Ve böyle günlerde kurtaran felsefe değil, basit bir varlıktır - talimatı olmayan, ama anında etkisi olan bir hap gibi.

Görünüşe göre, bu ses tam da o reçete: iç soğuk algınlığının ortasında bir yudum sıcaklık, gündelik hayatın gürültüsünde sessiz bir “dayan”. Müzik, elleriniz düştüğünde omuzlarınıza sarılır ve fısıldar: her şey geçecek, sadece ilacı al - biraz şefkat, biraz inanç, biraz da çaba sarf etmeden kurtarmayı bilen biri.