mirrorball

Özel bir tür insan var gibi görünüyor - ayna gibi insanlar. Sadece kendilerine bakıldığında parlayabilen insanlar. Kimseyi keskin parçalarıyla incitmemek için etrafta dönüp dururlar, gereğinden biraz daha parlak gülümserler ve hiç de kırılgan değilmiş gibi davranırlar. Oysa içlerinde sürekli ince bir ip titrer: bak ama kırma.

Ve etrafta ışıklar çoktan söndürülmüş, dekorlar kaldırılmış ve seyirciler dağılmış olsa da, onlar hala parmak uçlarında duruyorlar, son güçleriyle parlıyorlar, sanki bayram bitmemiş gibi. İnanıyorlar diye değil. Sadece başka türlü yapmayı bilmiyorlar.