invisible string

Bazı şeyler insanları o kadar sessizce birbirine bağlar ki, bu sadece satır aralarında duyulabilir. Bir zamanlar kitap okudukları çimlerin hışırtısı gibi, ya da her şeyin hala sonsuz gibi göründüğü bir yaz gününde gömleğin rengi gibi. Kader burada fanfarlarla değil, ince bir iplikle, neredeyse görünmez ama inatla altın rengi bir iplikle yazılmıştır. Şehirlerden, başarısızlıklardan ve komik tesadüflerden geçer: eski bir yoğurt dükkanından, yaprakların bal rengi olduğu parka kadar.

Bazen zaman alay ediyor gibi gelir - bazen keser, bazen geri diker, parlak izler bırakarak. Ama bunda da bir rahatlık vardır: geçmişin artık yakmaması, gülmek için bir neden haline gelmesi ve bir zamanlar incittiği çocuklara bir hediye göndermek için. Ve birdenbire her şey yerine oturur - tüm yanlış yönler, tüm kenarlar, tüm gecikmeler - sadece sakinleşebileceğin yere ulaşmak için. Ve bu düğüm görünmese bile, bir şey açıktır: biri onu özel bir niyetle bağlamıştır.