Loyal

Şehir uyumuyor - kırmızı ışıkta çalışan bir motor gibi uğulduyor, her metre asfalt risk ve güzel bir şekilde hayatta kalma alışkanlığı kokuyor. Burada uykuya ve felsefeye yer yok: sadece işler, hız, gürültü, kendi ve yabancı insanlar. Her şey hızlıca, ara vermeden çözülür, çünkü bu oyunda ara vermek lüks, hata ise son demektir.

Bitlerin hırıltısı altında, cesaretle maskelenmiş yorgunluk duyulur. Sadakat ve güçle ilgili sözlerin arkasında, insanları ayakta tutan sinir yatıyor, deniz beton olsa bile. Zayıflığı affetmeyen, ama dürüstlüğü kendi tarzında takdir eden bir dünya: her şeye rağmen aynı kalmak. Ve evet, belki de gerçek gurur budur - etrafındaki her şey maske takmayı gerektirirken değişmemek.