Untungnya, Hidup Harus Tetap Berjalan

Bazen hayat ayaklarınızın altındaki zemini silip süpürür ve “Yeter artık, bu kader çarkını çevirmekten yoruldum” dersiniz. Sonra bir yıl geçer ve birdenbire zeminin tekrar sağlam olduğunu, nefesinin düzgün olduğunu ve kalbinin artık acımadığını, sadece sessizce minnetle attığını fark edersin. Neyse ki dünya, oyundan çıkmak istediğimde durmadı.

Bu şarkıda, arkada çığlıklar, kırgınlıklar ve anlamsız “nedenler” kaldığında fırtınaların ardında kalan tat var. Geriye sadece hafif bir nefes kaldı: “pes etmediğim için şanslıyım”. Çünkü bazen mucizeler zamanında değil, sonra gelir. Beklemeyi öğrendiğinde.