Nearsight [SID]

Zaman, şarjı bitmiş bir drone gibi hızla, gürültülü ve kareyi geri alma imkanı olmadan geçiyor. Eskiden sonsuz bir yaz gibi görünen her şey, şimdi sıradan günlere, yapılacaklar listelerine ve uzun süren haberlere dönüşüyor. Kafamda bir uğultu var ama bas sesinden değil, yorgunluktan. Sadece "duraklat" düğmesine basmak, nefes almak, daha yavaşlamaktan korkmadığım zamanlar nasıl olduğunu hatırlamak istiyorum. Ve seste sanki biri yeniden nefes almayı öğreniyor gibi. Yavaşça, duman tadıyla ve tekrarlanmayacak anlara özlemle. Biraz psikedeli, biraz umutsuzluk, ama hepsi inanılmaz canlı - sanki içimde, keder ve keyfin aynı frekansta dans ettiği bir parti çınlıyor gibi.