Lilith

Aşk, yanıp sönen bir ampul gibi parlak bir şekilde parlar ama yanık kokusu bırakır. Burada her şey sınırda: kıskançlık ve çekim, iğnelemeler ve tutku, kazananı olmayan bir oyuna dönüşmüş. O Lilith, inatçı, bir kadeh şaraptaki günah gibi zehirli güzellikte. O, aramayacağına söz veren ama yine de kendi yıkımına bağımlıymış gibi tekrar yazan kişidir. Müzik, skandaldan sonraki bir titreme gibi geliyor: bas göğsüne baskı yapıyor, sentetik bir şey derinin altında bir yerlerde rahatsız ediyor. Sözlerde, acının uzun zamandır alışılmış bir para birimi haline gelmesinden kaynaklanan bir yorgunluk var. Burada aşk iyileştirmez, sağlamlığı test eder. Ve "seviyorum" ne kadar yüksek sesle söylenirse, darbe o kadar keskin olur.